Rust in vrede lieve papa

Kut met hoofdletter K dat is wat het is geweest vanaf 3 april toen het nieuws ons bereikte dat mijn vader kanker had, vanaf dat moment is er veel gebeurt, heeeeeel veeeel zo veeel dat ik daar later nog op terug kom (oa iets met therapie en psychodinges nja dat later, eerst dit) vannacht, zaterdag 12 juli op zondag 13 juli heb ik bij onspap in het ziekenhuis geslapen min of meer om te waken, sinds vrijdag ging het zo slecht met zijn gezondheid dat hij er voor heeft gekozen om zich te laten inslapen zodat 'ie geen pijn meer zou voelen, dat is zaterdagmiddag gebeurt maar de artsen zeiden dat het best kan dat hij nog een paar dagen zou slapen en dus had ik besloten om de eerste nacht daar te blijven.

Rond 23:00u was de rest van de familie naar huis gegaan en heb ik mijn eigen slaapmedicatie genomen, rond een uur of 0:00 op zondag heb ik de verpleegkundigen nog de kamer op horen komen om de spuit die in zo'n pomp zat met midazolam (slaapmiddel) te vervangen want die was leeg, toen lag ik nog naar buiten te staren naar de auto's die af en aan reden bij de personeelsparkeergarage van het ziekenhuis, het andere moment werd ik weer wakker en was het licht, er was al een verpleegkundige binnen gekomen om te kijken dus ik zei goeiemorgen en vroeg of onspap nog sliep, maar nee zei ze, hij is net overleden, een uur geleden sliep hij nog en nu ... dat was rond 06:15 sochtends, z'n handen enzo voelde nog warm aan. Ik heb meteen m'n moeder en zus gebeld met dit nieuws en ze zijn naar het ziekenhuis gekomen.

Daar hebben we onspap verzorgd en naar het mortiarium gebracht en nu komt de rest van de ellende, crematieonderneming, dingen regelen blabla en de crematie zelf, wanneer die is is dus nog niet bekend.

Kut, met een hoofdletter K dus, maar voor hem is het beter want de laatste dagen was wel duidelijk dat hij veel pijn had, vrijdag is iemand van de verpleging nog met ons en hem met bed en al door de nooduitgang naar buiten geggaan omdat hij wat frisse lucht wilde hebben dus dat had ze geregeld, echt lief .

Het zit allemaal niet mee dus, vandaar dat het hier op LMeijer.nl ook een beetje erg stil was de laatste maanden maar ik kom binnekort wel met een fixe update als dit achter de rug is.

Op zondag 13 juli 2014 rond 06:15 is mijn vader Eddie op 53 jarige leeftijd veels te jong overleden aan een ongeneeselijke ziekte k.. kanker. Dat zeg ik, Kut met hoofdletter K

Hier nog de foto die vrijdag buiten is genomen.

Rust zacht
xXx Trudie, Manon en Leon